Zerre

benim yalanım bu hayatım küçük bir pencere ve imler içinde kafasına inen göç dingin ve suskun yalnızlığımı sonunda başka bir düşle ıslattım küçük ama efendi geldi geçmişi boyundan artan düşlerde ıslak parmağını emen çocuk peki ya nerde düşlerin ardına düşen şövalye bir piyade ve benim saltanatım askıda kalsın varsın veryansın eden bir seda dilde oysa ki küçük bir dokunuştu yalnızlığı titreten