Yüreğime İsmini Verdim

Yüreğim ağlıyor, yüreğim aç, al onu avuçlarına yüreğinle emzir. Adını sen koy ve yüreğimi yüreğin büyütsün. Ellerimi hiç bırakma sana tutuna tutuna sende yürüsün ve bırak yüreğim sevmeyi senle öğrensin. Özlemin çakıl taşlarına takılan ayaklarımın ayakkabıları ol ki bu yürek sana koşa koşa gelsin. Geriye dönüp bakınca ne çok, sevmişiz de senlikten ve benlikten bizliğe ulaşıp, biz çok sevdik biz çok aşığız diyebilelim. Ve bu yürekte ezan sesleri yükselirken ellerimi açıp yüreğime ismini verdim çünkü bu yürek sana çok aşık.