Yenilmeyen Yalnız Harfler

yavan un kokularıyla dolaşıyoruz sokaklarda
gri ağızlarda çoğalıyor yoksulluk
iç çekerek dudaklarımı çatlatıp geçiyorum yanlarından
en ekmek tutan elimi kırıyorum sonunda
Sonra gidiyoruz bir orman kıyısına toprak
Koklamaya...