Yel ve Gül Kendi Seçtiği Şiirler

Sizin şiirlerinizde sıcak yaz aylarında kavrulan tarlaların üstündeki hava titreşimlerine, açıkça görülür yalazlara benzer bir doğa yansıması var. Sonra inandırıcı. Bilgiç bir zekanın değil de yalın bir kalbin şiirleri bunlar. Çileli, çok duyarlıklı bir kalbin. Sağlam yapılarda bir "kişiliğin damgası"nı vuruyorsunuz yazdıklarınıza. Bu çok iyi. (Bir mektuptan.) -Behçet Necatigil- Şiirin yapısı düzgün ve işlek. Vurucu imgeler kurmasa da çok başarılı. Akılda uzun süre kalabilecek yaşantılı dizeler kuruyor. Son bir şey daha: Metin Altıok, şiire başkaldırmıyor, sanki ona boyun eğiyor gibi. -Turgut Uyar- Metin Altıok, artık şiir yazmasa bile, şimdiye dek ortaya koyduklarıyla bir değerdir diyorum. Lirizm ve humorun arabesk biçimlerle sürekli iç içe geçtiği bir şiir onunki. -Cemal Süreya- Ozan, yalnız yaptıkları ile değil, yapmadıkları ile de kurar şiirini, kendine koyduğu yasaklarla. Biz onları bilemeyiz, ama bu yüzden bir kişilikle karşılaşırız, yeni bir kişilikle. Ben de Metin Altıok'u böyle tanıdım işte. -Melih Cevdet Anday- Metin Altıok, birdenbire ulaşabileceği en yüksek noktaya ulaşmış gibi geldi bana. Turgut Uyar'ın yıllar önce çıkmış bir yazısının adını anımsıyorum: "Korkulu Ustalık". Metin Altıok'ta da korkulu bir ustalık var. -Fethi Naci- Masa lambamın ışığı Metin Altıok'un resmine vuruyor. Şiirine kan sıçramış. Şairde benzerimi değil de kendimi görüyorum sanki. Hepimizin şiirine kan sıçradı çünkü. -Ahmet Oktay- (Arka Kapak)