Yay İle Ok Atış Sanatında Zen

İnsan düşünen bir varlıktır, ama büyük eserlerini, önceden hesaplamazsa ve düşünmezse meydana getirir. Çocukluk uzun yıllar alıştırma yapıldıktan sonra, kendi kendini unutma sanatında yeniden ele geçirilmelidir. Eğer buna erişilmişse insan, düşünür ve yine de düşünmez. O, gökten yağan yağmur gibi düşünür, denizin üstünde oraya buraya ya l p a vuran dalgalar gibi düşünür. O, gece göğünü aydınlatan yıldızlar gibi düşünür. Yumuşak bahar yeli altında fışkıran yapraklar gibi düşünür. Gerçekte o, kendisi yağmurdur, denizdir, yıldızlardır, yeşilliktir. Kişi manevi gelişiminin bu aşamasına erişmişse, yaşamın bir Zen ustası olmuştur. Ressam gibi tuale, fırçaya ve boyalara gereksinim duymaz. Yay ile ok atan gibi nişan tahtasına veya diğer donanıma gereksinim duymaz. Onun organları, vücudu, başı ve benzer şeyleri vardır. Onun Zen yaşamı, onların görünüş biçimleri gibi önemli olan bütün bu gerçekler sayesinde kendilerini açığa vururlar. Onun elleri ve ayakları, fırçaları, bütün evren, üzerine yetmiş, seksen, doksan yıl süreyle resmini yapacağı tualdir. Bu tablonun adı "onun yaşam öyküsüdür".