Yaşamın Ortasından

Kayanın en ucundaydı, hareketsizdi ve arka plandaki gökyüzü tüm hatlarını sergiliyordu. Adam atın üstünde tam bir asker gibi, dimdik oturmaktaydı, ama mermer bir Yunan tanrısı heykelinin dinginliğiyle. Gri üniforması arkasındaki gökyüzüyle uyum içindeydi. Giysi ve silahları dışındaki donanımlarının ve atının eyerinin metali gölgeler tarafından yumuşatılmış ve bastırılmıştı. Hayvanın derisi parlamıyordu. Epey kısaltılmış bir karabina eyer karşısında durmaktaydı. Adam sağ eliyle onu sıkı sıkı tutuyordu. Dizgini tutan sol eliyle görünmüyordu. Gökyüzüne karşı bir silüet gibi duran atın profili kabartma taşlı bir mücevherin keskin hatlarına sahipti. Uzaktaki tepelere bakıyordu. Hafifçe yan dönmüş olan binicinin yüzünde sadece bir şakak ve sakal seçiliyordu. Aşağıya, vadinin eteğine bakıyordu. Arka plandaki gökyüzü ve yakında bir düma kampı bulunduğunun bu açık kanıtının askerde uyandırdığı korku, adamın ve atının heybetli, neredeyse devasa görünmesine yol açıyordu.