Yaralı Hafıza _{Kayıpları ve Kıyımları Hatırlamak}

Oğlumun mahallede oynadığı, birlikte koştuğu çocuklara rastlıyorum bazen. (...) Berkin'i de böyle hayal etmek istiyorum, edemiyorum Buyuduğunde yuzunun alacağı şekli gözumde canlandıramıyorum Hayalimde bile buyumuyor. Çocuk olarak kaldı o. (...) Oğlum öldurulmeseydi, bugun nasıl bir hayatımız olurdu merak ediyorum ve bunu hiç bilemeyeceğim. Geleceği kaybettim.

Gökçer Tahincioğlu'nun derlediği Yaralı Hafıza, yakın tarihteki katliamların, cinayetlerin, kayıpların hafızadaki izini suruyor. O hafızanın, adalet talebinin bir kaynağı olması gerektiğini gösteriyor bize.

Mehtap Ceyran, Gezi protestolarında 15 yaşında öldurulen Berkin Elvan'ın annesini ziyaretini; Pınar Öğunç, Muş'un Vartinis köyunde anne babası ve yedi kardeşi eve hapsedilerek yakılmış Aysel Öğut'le konuşmalarını; Sevilay Çelenk, Silopi'de 6 ve 7 yaşında öldurulen iki çocuğun babasıyla mektuplaşmalarında konuştuklarını ve konuşamadıklarını; Özlem Akcan, Liceli Şiyar Kaymaz'ın sağ kurtulduğu katliamla ilgili adalet mucadelesini; Sibel Oral, 2006'da Diyarbakır'da gaz fişeğiyle vurularak yaşamını kaybeden iki çocuğun ailesiyle buluşmalarını; Mehveş Evin, Dargeçit'te kaybedilen yakınlarının önce haberini, sonra mezarlarını ve adaleti arayan aileleri; Hanife Kardelen Işık, 12 Eylul davasını; Pelin Buzluk, Hrant Dink'in katledilmesinin hafızadaki izini anlatıyor. Ve unutmamanın-unutturmamanın ahlâkını kuruyorlar, anlatırken.