Yalnızlık

Sanayi toplumlarının oluşmasından sonra, toptum içindeki uyumunda sarsıntı geçirdiğini derinden hisseden yeni insan, birtakım sorunlarla karşılaşmıştır. Kendi kendisine adını koyamadığı, ifade edemediği bu sorunlar insanı çeşitli zorlama ve gerginliklerin içine İtmiştir. Bu insan, yeni toplum içindeki uyum güçlükleri ve çeşitli gerilimlere karşı verdiği savaşımı ile tarihin hemen hemen hiçbir döneminde kanlaşmadığı biçimde yalnız, yapayalnız yaşamaktadır. Bugün büyük şehirlerin caddelerinde, modern üniversite yerieşkelerinde ve geniş sanayi merkezlerinin varoşlarında insan, etrafındaki büyük kalabalıklara rağmen yalnız kalmakta, tek başına kalmış olmanın ezikliği ve ıstırabını derinden duymaktadır. Fakat acı olan odur ki, yeni toplum içindeki bu yainız insan içinde yüzdüğü sorunların ne adını koyabilmekte ne de sorunlarına bir çıkış yolu bilabilmektedir. (Arka Kapak)