Vedanın Sırrı

İçeri girdiğinde Nazlı´yı tencerenin başında beklerken buldu. Heyecandan, seri bir şekilde konuşuyordu: - Nazlı hadi yıkayalım şu kamışı. Kamışı iyice yıkadılar. Sonra Kerem ağzına aldı kamışı. Kaymağın bozulmamasına özen göstererek tencerenin kenarına bandırdı. Kamışı hızlı hızlı çekerken gözlerini kaldırmış Nazlı´ya bakıyordu. Nazlı kolundan çekti sonra Kerem´e: - Abi yeter çok içtin, biraz da ben içeyim. Kerem istemeyerek kamışı bıraktı ve Nazlı´ya uzattı. Nazlı çekingen bir vaziyette kamışı iki parmağıyla tutarak çekiyordu sütleri, Sonra Kerem uyardı birden. - Nazlı yeter artık. Bana diyorsun kendin içmeye başlıyorsun. Bu kadar çok içersek anlar babaannem.