Vahid Çabuk _{Hayatı ve Eserleri}

Toprak gibiydi, ondan iyilik ve güzellikten başka bir şey çıkmadı; çünkü, sebepleri bırakmış, onları yaratana sarılmış bir insandı. Altın ile kum gözünde eşit idi. Parası cebindeydi, ama kalbinde hiç yer etmemişti. Şan, şeref ve şöhret için ilim öğrenmedi. Menfaat vermeyen ilmi de talep etmedi. Tanıdığı herkese karşı -hatta, şahsını menfaatlerine basamak yapmak isteyenlere- paspas kabul etti kendini ve gözünü hiç kırpmadan hep yardım kollarını açtı.