Umut'a Bir Gül

UMUT'la yaşamak...
Belki kadın olup dokuz ayda bir çocuk doğuramadım ama 33 yılda içimde biriktirdiklerimle bir
kitap yavruladım bende. Elbet bir Meryem değilseniz kendi başınıza bir yavru dünyaya
getiremezsiniz, yanlış anlamayın, benimde bu yavrum bir piç kurusu değil. Bu yavrunun anası
elbet benim, babası ise yüce Yaratan'ın 33 yılda çizdiği kader kadar, bu hayatımın rahmine
tohumlarını bırakan çevrem ve dönemin devlet adamlarıdır.
Umut'a son on yılında anlattıklarından ve yaşadıklarından olsa gerek, sıkça sorulan bi soru vardı.
Sen Necisin? Kimdensin? gibi sorular. Umut bu soruların cevabını hiç merak etmiyordu, Çünkü o
kendinden yanaydı. Onun merakı kimler Umut'un yanındaydı?
Okumayana dili lâl olmuş kitap gibi suskunum
Okuyana çağlayan şelale, kundakta ağlayan bebeğim.
İki ihtimal ey sevgili, Ya cidden öbür taraf var, ya Tanrının bana söylemek istedikleri. Dedi ve
yanındakilere fısıldadı.