Türk Borçlar Kanunu'nun Getirdiği Değişiklikler ve Yenilikler _{Genel Hükümler - Özel Hükümler}

1-Yeni TBKda, 818 sayılı eski Borçlar Kanununda düzenlenmiş olan bazı kurumlarda önemli sayılabilecek değişiklikler yapılırken, yine eski 818 sayılı BKda düzenlenmiş olmayan bazı konularda yeni kurum ve hükümlere de yer verilmiştir. Bu değişiklikler, günümüzde ortaya çıkan bir takım yeni ihtiyaçlara cevap vermek amacıyla yapılırken, yenilikler yabancı hukuk sistemlerinde, özellikle İsviçre ve Alman hukuklarında son zamanlarda gerçekleşmiş olan değişiklik ve gelişmelerden esinlenmek suretiyle kanun metnine alınmıştır. 2-Yeni TBKnun genel hükümlerinde yapılan değişiklikler yanında eklenen kurumların en önemlileri kısaca şunlardır: Ismarlanmayan şeyin gönderilmesi (mad. 7); yazılı şeklin unsurları ve imza (mad. 14, 15); genel işlem koşulları (mad. 20-25); sebeplerin yarışması (mad. 60); hakkaniyet sorumluluğu (mad. 65); tehlike sorumluluğu (mad. 71); geçici ödemeler (mad. 76); aşırı ifa güçlüğü (mad. 138); borca katılma (mad. 201); sözleşmenin devri (mad. 205); sözleşmeye katılma (mad. 206). Özel borç ilişkilerindeki yeni hükümler ise şunlardır: Satış sözleşmesinde: Yarar ve hasar (mad. 208); süresi ve şerhi (mad. 238); devredilmesi ve miras yoluyla geçmesi (mad. 239); önalım hakkı (mad. 240); koşulları ve hükümleri (mad. 241). Kira sözleşmesinde: Kira süresi (mad. 300); kira ilişkisinin devri (mad. 323); takastan feragat yasağı (mad. 326); kiralananın gözden geçirilmesi ve kiracıya bildirme (mad. 335); bağlantılı sözleşme (mad. 340); dava açma süresi (mad. 345); kiracı aleyhine düzenleme yasağı (mad. 346); bildirimin geçerliliği (mad. 348); aile konutu (mad. 349). Hizmet sözleşmelerinde: Düzenlemelere ve talimata uyma borcu (mad. 399); aracılık ücreti (mad. 404); ikramiye (mad. 405); ücret alacağının haczi, devri ve rehnedilmesi (mad. 410); giderler (mad. 414); taşıma araçları (mad. 415); giderlerin ödenmesi (mad. 416); kişisel verilerin kullanılması (mad. 419); ceza koşulu ve ibra (mad. 420); yıllık izin (mad. 422); hizmet ilişkisinin devri (mad. 428); sözleşmenin devri (mad. 429).