Stockholm'ün Gülü

Duyarlılığı kabullendiği yılı yaşlandırdı kaleminde Şiirsel kokan aşkların ardı arkası kesilmiyordu Hırsla vahşetin bileğine sarıldığını bilenlere Okunu yayından kaydırdı Çeşmesi dudaklarından şarap çalıyordu Çırpınan damarlarına onun kokusunu, açlığını sığdıramıyordu Garip bir sevgiye göğsünü araladı Bir tren her eserinde gözlerini kamaştırıyordu Boğazında düğümlenen aşk şarkıları Temennilere galip geldi Canı Stockholm´lü sohbetlerde zırhını takınırken Özlediği Don Juan mizahına yapışmaktı Gönlünün değirmeni kellesine un üretirdi