Son İstasyon

Uzun ve karanlık bir yolda soluk soluğa koşuyordu.
Ter içinde, kalbi küt küt atıyordu.
Yolun devamına yayılan karanlığa sızan bir ışık gördü.
Duraksadığı yerden başını cevirdi. Arkasına baktı.
Gökyüzü kızıl bir renge bürünmüştü ve
Maviliğini yitirmişti. Yeniden koştu,
Bu defa daha hızlıydı. Yakalamak istediği mesafe- kısalmıyordu. Yolun sonunda sude vardı.
Ona ulaşmalıydı. Sude ölmek üzere.
Ona bir defa dokunsa hayat verece...