Simurg

cHayata ilk geldiğimizde her şey çok güzeldi. Cennet gibi, kimisi babadan kullanıyordu
torpilini kimisi de anneden. Herşeyin sınırsız ve sonsuz olduğuna inandık. Kayıplarımızda tam
olarak bu yüzdendi.
Emek vermeden, birşeyler için uğraşmadan herşeyin üstüne konmaya çalıştık.
Ama çok geç anladık hayat aldıklarımız için içimizden birilerini çekip kopartıyordu aslında. Bunu
da biraz yol katettiğimizde yanımızdaki insanların artık olmadıklarını farkedince öğrendik. Eğer
bizde onlar gibi savaşsaydık, aslında bizde o görkemli hayatın esiri olarak kalıcaktık.
Gerçeklerden
çok uzak ve bir o kadar korkutucu yaşayacaktık. Nefsimiz hep daha fazlasını isteyecekti. Sanki
dünya sadece bizimmiş gibi davranacaktık. Ama davranmadık. Aradığımız tek bir şey vardı ve
onun
için savaştık. Zamanı geldi bülbül gülden vazgeçti. Aşk herkeste olmazmış ve bu kadar kolay
olmazmış onu anladık. Bulmak için gittiğin yol bazen gözünü kör edebiliyormuş. Önemli olan
gerçeği görebilmekmiş. Ve cahilliğimizi ne kadar fark edersek o kadar korkuyormuşuz aslında
öğrenmekten de. İnandığımız kadar vardık hayatta. Bazen tek başımıza kaldık haklısın, çok
konuştular arkandan onu da biliyorum. Ama bunların hepsinin sayesinde ortaya sen çıktın.
Nereye gittiğin değil neye gittiğindi önemli olan. Neyin peşinden gittiğindi. Sen kimsin sorusuna938549