Sığınak Avuçların

GÜNEŞ KIZI Dönüp arkama bakmaktan korktum, Otobüs uzaklaştıkça küçülen gar görüntüsüne. Gözlerim tutsak düşer, Derinliğinde boğulurum diye. Kilometre taşları, ayrılığın özlemle çarpımı kadar çoğalırken Ve bir bir gerçekten öksüz çocuklar gibi suskun şehirlerin kapılarını Sustum......... Sustum ve çığlıklarımı gömdüm avuçlarıma.