Osmancık

Osmancık, "Tarihin en uzun ömürlü, en büyük devletini kuran irade, şuur ve karakter" in Tarık Buğra' nın yorumuyla romanlaştırılmasıdır. "Ben, yola, bir görüşü veya yorumu savunmak veya aşılamak için çıkmadım. Bunu hiçbir romanımda yapmadım. Sadece konuyu anlamaya ve anlatmaya çalıştım." diyen Tarık Buğra, Osmancık' ı da aynı anlayışla ve "Osmanlı' nın sırrı nedir'" sorusundan yola çıkarak yazdığını söylüyor. bu nedenle, romanda Osmanlı Tarihi ile birtakım paralellikler veya zıdlıklar bulunsada -ki, bunlar önlenemez- karşılaşacağınız, "Ey Osmancık; beğsin. Bundan sonra öfke bize, uysallık sana; güceniklik bize, gönül alma sana; suçlama bizde, katlanma sende; bundan böyle, yanılgı bize, hoşgörmek sana;aciz bize, yardım sana; geçimsizlikler, uyuşmazlıklar, anlaşmazlıklar, çatışmalar bize, adalet sana; kötü göz bize, şom ağız bize, haksız yorum bize, bağışlama sana. Ey Osmancık bundan böyle, bölmek bize, bütünlemek sana; üşengenlik bize, gayret sana; uyuşukluk bize, rahat bize, uyarmak şevklendirmek, gayretlendirmek sana" gibi sözler, aslında, hiç bir tarih kitabında bulamayacağınız, yalnızca romancı Tarık buğra' nın Kayı Boyu' ndan Osmanlı İmparatorluğu' na götüren karakteri ve anlayışı ortaya çıkarmak için Ede Balı' ya söylettiği nasihatlerdır.