N Olaydın N Olaydım

Şarkışla'ya düşürmesin Allah sevdiği kulunu Gemerek'te çevirmişler Deniz Gezmiş'in yolunu Yaşa Türk ordusu yaşa Ben de şaştım böyles'işe Ordu madalya göndermiş Yusuf'u vuran çavuşa Yurdun düzeni bozuldu Yolumuz uğradı kışa Tarihlere kayıt olsun Nihat Erim geçti başa Huzursuzum ki şu sıra Sanki sarhoş yaşıyorum Daha yüklenmen üstüme Eskiyi zor taşıyorum. Deniz'lerin yakalandığı günlerde anamdan gelen bir mektupla aldım bu şiiri. Birkaç kopyasını çıkardım. Avaz verdim. Yani ona bir müzik yaptım. Saz eşliğinde türkü olarak söylemeye başladım. Bugün halkın bildiği türkünün avazı, bizim özgün avazımız değildi. Şarkışla'da söylenen bir başka türkünün, "Celal Oğlan Türküsü"nün avazıdır. Bu şiirle, halk türkülerinin oluşum süreçleri üstüne bazı deneyler edindik. Halkın ağzında sözcüklerin az çok değiştirildiğini, hatta bazı dörtlüklerin tümden unutulduğunu ya da şiirden çıkartıldığını gördük. Örneğin Zülfü Livaneli'nin söyleyişinde yukarıdaki son iki dörtlük yoktu. "Deniz Gezmiş Ağıdı"nı herkes biliyor. Oysa anamın daha ne güzel şiirleri vardı. Kitapta bu şiirlerle birlikte, "halk kültürünün kalbi" olan Şarkışla yöresi üstüne antropolojik bir inceleme de bulacaksınız. -Dr. Şükrü Günbulut- (Arka Kapak)