Modernliğin Sıkıntıları

Modernleşmeye düşünerek karar vermiş olmaktan çok maruz kaldığımz söylenebilir; toplumumuz, modernliği ciddi olarak daha yenilerde tartışmaya başladı. Ama bu tartışmalarda daha çok topyekün red ya da topyekün kabullenme tavırları hüküm sürüyor.. İşte "komüniteryanizm" adı verilen düşünce akımının en önde gelen temsilcisi Kanadalıfilozof Charles Taylor, bu kitabında, hem ihtişamını hem de sefaletini gözler önüne serdiği modernliğin ahlakının ve kültürünün temellerini tartışıyor. Önce modernliğin üç "sıkıntı"sını teşhis ediyor; Bireycilik, araçsal aklın hakimiyet ve ortak bir siyasi proje yokluğu yüzünen siyasal katılımın ve dolayısıyla özgürlüğün azalması. Taylor, kitabın büyük bölümünü, insanın anlam ufuklarını daraltan bireysçiliğin temelinde yattığını düşündüğü pozitif ideali tanımlamaya ayırıyor. Taylor´ın "sahicilik etiği" dediğpi bu ideal, kişinin kendine karşı dürüst olması, hayatını kendisine göre, başka kimseye öykünmeden yaşaması, yaşam modelini endi içinde bulması gerektiği düşüncesine dayanır. Burada, doğruyu yanlışı bilme, yani ahlak, herkesin kendi iç sesine kulak vermesini sonucudur. Sahicilik bir özgürlük idealidir, insanı kendine karşı sorumlu kılar. Sahicilik "benmerkezcilk" değildir, çünkü insan kendi kimliğini ancak insan dillerinin zengin alatım araçlarını edinerek, tüm hayatı boyunca "anlam ufkunu gerektirir. Bazı seçimlerin dipelerlerin daha değerli olmasını a yine bu anlam ufku mümkün kılar. Yani kişi ancak tarihin doğanbın taleplerinin, diğer insanların ihtiayaçlarını yurttaşlık görevlerinin önemli olduğu bir ortamda anlmalı bir kimlik edinebilir. Yani bireyi atomcu, araçsalcı bir dünyada tek başına bırakan ve "iyi yaşam nedir" konusunda yansız kalmayı tercih eden ve seçimi tek tek bireylere bırakan liberalizm, yanlış yoldadır. Taylor ´a göre, kolektif bir "iyi"ye hep birikte tanımlamak mümkün ve gereklidir. Modernlik, sahicilik, teknoloji, şiir ve akıl konusunda serikanlı bir biçimde düünmek için olağanüstü çıkış noktaları sunuyor. Taylor.