Milli Eğitimin Neresindeyiz?

Mevlânâ, aynı dereden su içtiği hâlde biri boş, diğeri şekerle dolu iki tür kamıştan söz eder. Eğitim sistemi ve okulun nesiller üzerindeki tesiri de tıpkı bu misaldeki gibi olmaktadır. Fıtratın tabii eğilimlerini keşfedemeyen, ruh ve gönülde olup bitenden habersiz bir okulun yapabileceği tek şey malumat aktarmacılığıdır ve günümüzün okulu da umumiyetle bunu yapmaktadır. Oysa eğitim müesseselerinin işlevi bu değil. Dersliğinde işlediği bilgiyi, bireyin hayatında olguya dönüştüremeyen bir okul mesuliyetini yerine getirememiş demektir. Okul, bir medeniyet enstitüsü gibi çalışmalı ve birtakım yavan bilgileri nakletmek yerine ferdin kişiliğinde doğru ilkeler tesis etmeye çabalamalıdır. İlmin ışığıyla aydınlanmış, felsefî inceleme yapabilecek ufka sahip, sanata dair özgün görüşleri olan, edebiyata aşina nesiller ancak böyle bir okul atmosferinde yetiştirilebilir.