Mevlana İle Şems _{Aşık ve Maşuk}

Kimi âşık görecek olursan, bil ki o maşuktur. Çünkü o, âşık olmakla birlikte maşuk tarafından sevildiği için aynı zamanda maşuktur da, diyor Yüce Mevlâna. O Mevlâna ki Şems için şunları söyledi: "Onun ışığı vurmazdan önce ölü bir nakıştım sadece taş duvarlarınızda. O, elindeki yay ile vurmazdan önce tellerime; hep aynı nameyi çalıp söyleyen, kendi sesine yabancı bir kuru rebaptım. Ben onun avucunda bağlar, bahçeler ağaçlar görür; deryalar gibi geniş, deryalar kadar berrak sular görürüm. Onun avucunda çıkan ağaçların gölgesinde dinlenirim. Lâkin siz bunların hiçbirini göremezsiniz." Büyük mutasavvıfın hayatı âşık ve maşukun gitgelinde gelişti, geçti. Tanrı aşkından insan aşkına uzanan bir sufi şölen olarak adlandırabileceğimiz mevleviliğin özünü ve insan yanını yazar H. Zekâi Yiğitler Mevlânada İnsan Olmak kitabında ortaya koymuştu. En bilgili dönemi için 'hamdım' diyen, Şems ile tanıştıktan sonra 'piştim' diyerek onu anlatan ve onun gidişini de 'yandım' diye değerlendiren Mevlâna, üç yılını birlikte geçirdiği ve hatta yanında daha çok kalmasını sağlamak için kızıyla evlendirdiği Şems-i Tebrizi ile neler yaşadı, ilişkileri nasıldı, bu derin sevginin kaynakları ve sonuçları neler oldu? Mevlâna ile Şems kitabını bitirmek üzereyken aramızdan 2004 yılında aniden ayrılan halk edebiyatı uzmanı, şair ve yazar H. Zekâi Yiğitlerin bu değerli eserini, eşi yazar ve çevirmen Nuriye Yiğitler büyük bir özen ve titizlikle tamamladı. Böylelikle Mevlâna ile Şemsin, birbirlerini tamamlayarak tarih sahnesine yazdıkları sevgi destanı, bir diğer âşık ve maşuk eliyle birlikte anlatılmış oldu. H. ZEKÂİ YİĞİTLER (1940-2004) 1940 Karaman doğumlu olan yazar eğitim hayatına Akşehir İlköğretmen Okulunu bitirdikten sonra Denizlinin Ahıllı Köyünde başöğretmenlikle başladı. 1960 yılında İstanbul Çapa Eğitim Enstitüsünde edebiyat bölümü öğrenimine devam eden H. Zekâi Yiğitler 1962de bu okuldan mezun oldu ve sırasıyla Elbistan, Tarsus, Balıkesir, Edremit, İstanbul ve Ankarada görev yaptı. 1989da FRTEMden emekli oldu. Yazarlık yaşamına İstanbuldaki öğrenim yılları sırasında Varlık dergisinde başlayan H. Zekâi Yiğitler, yaşamı boyunca pek çok şiir kitabına, çocuk romanına ve halk edebiyatı araştırmalarına imza attı, birçok ödül kazandı. Yazarın 70li yıllarda yazdığı ve ilkokul öğretmeni Keleş Öğretmene adadığı Öğretmenim adlı çocuk romanı (Milliyet Çocuk Yayınları, 1976) çocuk edebiyatımızın en özgün eserlerinden biri olarak yerini aldı. Yiğitlerin 1978de yayımlanan Savaşın Soluğu adlı şiir kitabı, toplumcu gerçekçi şiirin kendi dönemi içinde önemli eserlerinden birisidir. 16 kitaplık Halk Hikâyeleri incelemeleri de bulunan yazarın son kitabı 2004te yayımlanan Mevlânada İnsan Olmak adlı incelemedir. NURİYE YİĞİTLER 1943 Edremit doğumlu olan ve 1962 Çapa Eğitim Enstitüsü Fransızca Bölümü'nü bitiren Nuriye Yiğitler, aynı yıl enstitünün edebiyat bölümünü bitiren H. Zekâi Yiğitler ile evlendi. Elbistan, Tarsus, Balıkesir, Edremit ve Ankarada Fransızca öğretmenliği ve okul idareciliği görevlerinde çalıştı. 1984'te yirmi yıla yaklaşan milli eğitim idareciliğini emeklilikle sona erdirdi. Bu tarihten sonra yoğun bir yazarlık ve çeviri hayatına başladı. Okul radyosu için eğitim programları ve TRT Radyo Tiyatro için ödül alan oyunlar yazdı. Çocuk romanları da kaleme alan Yiğitler, aralarında Stendhal, Pierre Louÿs, Blaise Cendrars, Antoine de Saint-Exupéry, Bernard-Henri Lévy, Irène Némirovsky ve Marek Halter'in de olduğu birçok Fransız yazarından 100e yakın kitap çevirdi.