Mersedes Kadir

Malatya caddelerinin en güzel arabası senindi..
Lüks ve pahalı arabalardan daha özeldi senin araban..
Çünkü mutluluğu yaşamış ve yaşatmıştın koca bir şehre..
Kaç kişi çıkar şu koca dünyada sonunun kendisine bağlı olduğu oyunu mutlu sonla bitirmek. Ve koca bir şehrin kalbinde yer bırakarak gitmek..
Yıllarca koca bir şehrin cadde ve sokaklarında denetim ve gücüne güvenerek tur atma cesaretini kim gösterebilirdi.
Ama sen hem bu cesareti göstermiş hem de o değnek arabanla gerçek mutluluğu bulmuştum..
Yüzünden mutluluk ve tebessüm eksik olmazdı..
Çoğu kişinin özenmesini isterdim. Özellikle de gerçek mutluluğun nasal elde edileceğini bilmeyenlerin..
Değnekten yapma arabanla mutluluğu yakalamak ve koca bir şehrin muhabbet beslediği bir adam olmanın servetle kazanılamayacak gösterdin bizlere..
Ambulansa bindirilirken son kez mahsun bir bakış bırakarak ayrıldı aramızdan Bakış mahzundu; daha mahzun olan ise, o son bakışın ardından, sonsuz yolculuğunda şefkatini, sevgisini ve gözyaşlarını Mersedes Kadir'e yoldaş kılan koca bir kentin, Malatya'nın, Malatya halkanın yaşadıklarıydı.
Kıskanılacak bir sevgi, büyük ama abartısız bir teessür, gönülden dökülen, sevgi kelimeleri: karşılıksız, saf mı saf, içtenlikle gösterilen samimiyet ve gönülden dudaklara gelen dualar elinde yolcu etti seni Malatya