Mektubat

BİRİNCİ MEKTUP: Dört farklı sualin cevabıdır:
Birinci Sual: Hazret-i Hızır'ın hayatta olup olmadığını ve hayatın beş mertebesinin neler olduğunu açıklar.
İkinci Sual: Ölümün bir nimet olduğunu Kur'ân ayetleriyle açıklar.
Üçüncü Sual: Cehennemin nerede olduğuna dair gayet makul bir açıklamadır. Cehennemin Büyük ve Küçük diye iki çeşit olduğunu mantıkla ispat eder; bunların Allah'ın lütuf ve kahrının iki tecellisi, kâinat ağacının iki meyvesi ve bu dünyanın iki ürünü olduğunu ortaya koyar.
Dördüncü Sual: Mecazi aşktan hakiki aşka geçişin yolunu gösterir.
İKİNCİ MEKTUP: Dini tebliğle görevli insanların zaruret olmadıkça sadaka ve hediyeleri kabul etmemeleri gerektiğini ve mümkün olduğu kadar kanaatle hareket etmelerini altı sebeple izah eder.
ÜÇÜNCÜ MEKTUP: Kur'ân-ı Kerimin, yıldızların doğuş ve batışı üzerine ettiği kasemin i'caz ve belağatini gösteren bir tasvir ile imansızlık yolunda nihayetsiz zorluklar olduğunu; iman ve tevhid yolunda ise sonsuz kolaylıklar bulunduğunu açıklar.
DÖRDÜNCÜ MEKTUP: Risale-i Nur'un, Cenâb-ı Hakkın Rahîm ve Hakîm isimlerine mazhar olduğunu; göklerin ve yıldızların tasvirini şiirsel bir tarzda dile getirir.
BEŞİNCİ MEKTUP: Velâyetin suğrâ, kübrâ ve vustâ olarak üç kısma ayrıldığını, tarikatlarda asıl maksadın, iman hakikatlerinin inkişafı ve sünnet-i seniyyeye uymak olduğunu, Risale-i Nur'un daha kısa bir zamanda o görevi gördüğünü açıklar.
ALTINCI MEKTUP: Üstad Bediüzzaman'ın gurbetteki hâlini ve 'Allah bize yeter. O ne güzel vekildir' meâlindeki âyetin verdiği teselliyi güzel bir şekilde ifade eder.
YEDİNCİ MEKTUP: Hz. Muhammed'in (a.s.m.) birden fazla evliliğinin ve özellikle Hz. Zeyneb ile evlenmesinin hikmetlerini açıklar.
SEKİZİNCİ MEKTUP: Besmeledeki Rahmân ve Rahîm isimlerini tefsir ederek bu isimlerin bir vesilesi olan şefkatin aşktan daha yüce, daha parlak ve daha hâlis olduğunu anlatır.
DOKUZUNCU MEKTUP: Kerâmet, ikram ve inayet hakkında önemli bir kuralı açıklar. Ayrıca İslâm ile iman arasındaki ilişkiyi ve bunların farklı yönlerini ilmî tarzda izah eder.
ONUNCU MEKTUP: Kitâb-ı Mübin'le İmâm-ı Mübin'in tanımını yaparak kader, levh i mahfuz gibi konulara açıklık getirir ve haşir meydanının nerede olacağı hususunda bilgi verir.
ON BİRİNCİ MEKTUP: 'Muhakkak ki, şeytanın hilesi pek zayıftır.' (Nisâ Sûresi: 76.) ayetini tefsir ederek şeytanın verdiği vesveseye karşı manevî bir ilâç sunar.
Ayrıca çağdaş uygarlığın Kur'ân'ın mucizeliği karşısında ne kadar aciz olduğunu ortaya koyar ve miras konusundaki Kur'ân prensiplerinin ne kadar adâletli olduğunu gösterir.
ON İKİNCİ MEKTUP: Hazret-i Âdem'in (a.s.) Cennetten çıkarılması, insanların bir kısmının Cehenneme girmesi, Şeytanın ve kötü şeylerin yaratılması, musibet ve belâların mâsum insanlara ve hayvanlara musallat edilmesinin hikmetlerini izah eder.
ON ÜÇÜNCÜ MEKTUP: Üstad Bediüzzaman'ın sürgün hayatındaki durumuna; izin belgesi için neden müracaat etmediğine ve siyasetten niçin uzak durup ilgilenmediğine dair soruların cevapları yer alır.
ON DÖRDÜNCÜ MEKTUP: Telif edilmemiştir
ON BEŞİNCİ MEKTUP: Sahabeler zamanında ve daha sonraki devirlerde cereyan eden Cemel ve Sıffin hadiseleriyle hilâfet ve saltanat mücadeleleri, Kerbela Olayı hakkında yapılan izahlar ile ahirzaman ve kıyamet alametleriyle ilgili sorulan altı suale verilen cevapları içerir.
Birinci Sual: 'Sahâbîler, velilerden büyük oldukları hâlde aralarındaki bozguncuları neden velâyet gözüyle bulup ortaya çıkarmadılar ve sonuçta dört halifeden üçü şehit oldu?'
İkinci Sual: 'Hz. Ali'nin (r.a.) zamanında başlayan savaşların mahiyeti nedir? O savaşlarda ölen ve öldürülenler nasıl açıklanır?'
Üçüncü Sual: 'Âl-i Beyte yapılan acımasız muamelelerin hikmeti nedir?'
Dördüncü Sual: 'Âhir zamanda Hz. İsâ'nın (a.s) yeryüzüne ineceği, Deccal'ı öldüreceği, bütün insanların hak dini kabul edecekleri, ama buna karşılık Kıyamet Gününde 'Allah! Allah!' diyen kimse kalmayacağını söylüyorlar'
Beşinci Sual: 'Kıyamet günü olaylarından bâki ruhlar da etkilenecek mi?'
Altıncı Sual: 'Herşey helâk olup gidicidir - Ona bakan yüzü müstesna.' (Kassas Sûresi, 28:88.) âyeti âhiret, Cennet ve Cehennemi de ihtiva ediyor mu?'
ON ALTINCI MEKTUP: Tek parti dönemindeki, sosyal hayat ve siyaset konularında yöneltilen sorulara Üstad Bediüzzaman'ın beş nokta halinde verdiği cevaplardır.
Birinci Nokta: Kur'âna hizmet etme maksadının Bediüzzaman'ı siyasetten menettiğine dairdir.
İkinci Nokta: İhlâs ve sadakatle hizmet-i imaniye ve ebedî hayat için ciddi bir şekilde çalışmak siyasetten uzak durmayı gerektirir.
Üçüncü Nokta: Üstad Bediüzzaman'a yapılan ağır baskılara karşı tahammülünün önemli bir sebebini iki misalle anlatır.
Dördüncü Nokta: Ehl-i dünyanın şüpheli sorularına karşı verilen cevaptır. Bu cevapta onun Kur'ân hizmetine ait bir keramet olarak hiçbir şekilde inkâr edilemeyen İlâhî inâyeti açıklar.
Beşinci Nokta: Ehl-i dünyanın adaletsiz bir şekilde Üstad Bediüzzaman'a teklif ettikleri kurallara ve bid'alara karşı onları susturacak bir cevaptır.
On Altıncı Mektubun Zeyli: Ehl-i dünyanın ve dinsizlerin dünya ve siyasetlerinden tamamen çekildiği hâlde, Üstad Bediüzzaman hakkında gösterdikleri esassız şüphe ve telaşları def etmek ve ilmin değerini korumak için Eski Said'in diliyle yazılmıştır.
ON YEDİNCİ MEKTUP: Çocuk Taziyenamesi: Küçük yaşta çocuğu ölenlere bir tesellidir. Ergenlik çağına gelmeden vefat eden çocukların ebedî âlemde yine sevimli bir çocuk olarak anne ve babalarının kucağına verileceği hakkında bir müjdedir.
ON SEKİZİNCİ MEKTUP : Vahdetü'l-vücud meselesi, kâinatta devam eden faaliyetin hikmeti ve varlığın sırları gibi konuları işler.
Birinci Mesele-i Mühimme: Evliyaların keşifle gördükleri ve gözlemledikleri hâdiselerin, şehadet âleminde bazan gerçeklerle çelişmesindeki sırrı örneklerle açıklar.
İkinci Mesele-i Mühimme: Tartışma konusu olan Vahdetü'l-Vücud meselesine dair önemli bir açıklamadır.
Üçüncü Mesele: Kâinattaki hayret verici faaliyet ve değişmelerin hikmetini açıklar.
ON DOKUZUNCU MEKTUP: Hz. Muhammed'in (a.s.m.) peygamberliğinin delilleri olan üç yüzden fazla mu'cizeyi zevkli ve akıcı bir üslup ile açıklar. On dokuz işaretten oluşuyor:
Birinci Nükteli İşaret: Kâinatın Sahibi olan Yüce Allah, insan