Meçhul

Sevgili Hasret Göz bebeklerine yazdım, bakışların en yalansızlığıyla geleceği gönül kitabına kazıdım, isimlerin en sevilenini bağladım köprülerle, hasretle çarpan sevdalı kalpleri sana tutsaklığımı haykırdım, soğuk Ankara geceleri... Dilenci Bir dilenci idim Kapı, kapı gezdim Ama avuç açmadım Hep ahlak istedim. Kapıları çaldım Sefil dediler. Yemek istedim, Yok dediler. Okula girdim Okuyamaz dediler Kurtuldum dedim Oraya da geldiler. Baktım kurtuluş yok Kendimi attım camiye Arkamda kimse yok yolumu Şaşırdılar, gelen yok. İnsan bu mudur? Sorarım size. Düşene gülüyor Olur mu böyle?... (Arka Kapak)