Maskeleri Düşürmek _{Kişilerarası İletişimin Sahne Arkası}

Adamın biri psikiyatra gider ve "Doktor, kardeşim delirdi, kendisini tavuk sanıyor." der.

Doktor; "Neden onu getirmedin?" deyince, adamın cevabı şu olur: "Getirirdim ama, benim yumurtaya ihtiyacım var."

İnsanları kandırmak mı kolaydır, yoksa insanlar aldatılmayı mı seviyor? Cevabı zor bir soru... Başkasını kandıranlar mı büyük yalancıdır, yoksa kendisini kandıranlar mı? İşte bu tam bir gizem...

Erving Goffman; 'Bizler, günlük hayatın sahnesinde rol yaptığını unutmuş birer oyuncularız' der; hem de günde ortalama iki yüz yalan söyleyebilen oyuncular... Yalan ortalaması iki yüz olan bir oyunu her gün sahnelemek, tamamıyla mantıksız, çılgınca ve saçma geliyor; ama bu oyunu sürdürmek zorundayız. Çünkü çoğumuzun yumurtaya ihtiyacı var.

İnsanların susarken söylediklerini, konuşurken gizlediklerini anlayıp gerçeğe ulaşmanın tek yolu görünüyor; o da bu çılgın oyunun sahne arkasına geçip oyuncuların maskelerini düşürmek...