Markist Teoriye Katkıda J.w. Stalin

Günümüzde komünistler, Stalin´den, komünist SBKP(B)´den sonra doğan bu teorik boşluğu dolduramadan ne marksizm-leninizmi gerçekten savunabilirler ve ne de dolayısıyla pratik mücadelede uygulayabilirler. Unutmamak gerekir ki, marksizm, tamamlanmış, istenilen konuda birtakım genel formülasyonlarının uygulanmasıyla sorunu çözen bir bilim değildir. Marksist teori böyle kavranarak, genel lafızları, formülasyonları tekrarlanarak bilim olamaz. O, ancak ve ancak, gelişmeye, sorunlara, somut durumun somut tahlili temelinde yaklaşıldığı ve yeni kavrayışlarla geliştirildiği, zenginleştirildiği oranda bir bilim olacaktır. Marksizm, genel ve temel ilkeleri yeni gelişmeleri kavramada çıkış noktası olarak alındığı oranda bir bilim olacaktır. Ancak bunu yaptığımızda marksizm-leninizm canlı bir bilim olacaktır. Onun ruhu ölmeyecektir. Aksi takdirde onu, genel formülasyonlardan oluşan bir bütün olarak dondurmuş oluruz, dogmalaştırmış oluruz. Son otorite 1953´te aramızdan ayrıldı. O dönemlerde "sıkışan", ona, partiye baş vuruyordu. Sığınılacak, dayanılacak bir yerler vardı. Bugün böyle bir otoritemiz, partimiz yok. Ama biz varız. Marksist teori, gelişmelere çözüm getirme temelinde 1950´lerin seviyesinde kalmıştır. Şimdi sorun bu seviyeyi günümüze çıkartmaktır. Bu devasa, bütün dünyaya meydan okuyan mücadele mutlaka ki otoriteler, komünist partiler çıkartacaktı. (Arka Kapak)