Makâlât-ı Târihiyye ve Edebiyye

Tanzimat Dönemi'nde Türk edebiyatına giren makale
türü Namık Kemal, Şemsettin Sami, Ahmet Mithat
Efendi, Nabizade Nazım, Süleyman Nazif gibi
isimlerin uğraşları neticesinde önemli gelişme
kaydeder. Bilhassa gazetelerin yaygınlaşması ile
makale yazarlarının sayısında da artış olmuştur.
Avrupa'ya gidip gelen birçok Osmanlı aydını,
düşüncelerini halka daha kolay aktarabilme adına
makale türüne yönelmiştir. Özellikle Namık Kemal'in
tarih, edebiyat, siyaset, aile kurumu ve din hakkında
düşüncelerini dile getirdiği makaleleri dikkat çekicidir.
Kemal'in İbret ve Hürriyet başta olmak üzere birçok
gazetede yazdığı makaleleri 1909'da bir araya
getirilerek Makâlât-ı Siyasîyye ve
Edebîyye başlığıyla kitap olarak basılır. Namık
Kemal'in gerek makalelerinde gerek tarih konulu
eserlerinde benimsediği üslup başta Süleyman Nazif
olmak üzere birçok kişiyi etkilemiştir. Bu kişilerden
biri olan Ali Nusret de Makâlât-ı Târihiyye ve
Edebiyye adlı eserine aldığı makalelerinde üstadının
yolunda giderek tarih ve edebiyat konusunda daha
çok halk yararını gözetmiş, özellikle tarih hakkındaki
görüşleri ile üstadının düşüncelerine yaklaşmıştır.
Bu çalışmada Ali Nusret'in Makâlât-ı Târihiyye ve
Edebiyye adlı eserini Latin harflerine aktardık.
Metinde bulunan bazı Farsça beyitleri de Türkçeye
çevirdik. Ayrıca eserin muhtevası hakkında kısa bir
değerlendirme yaparak okuyucunun eser hakkında
bilgi sahibi olmasına olanak tanıdık.