Mahmut İle Meryem

Folklor ve halk edebiyatı ürünlerinin modern sanatta yeniden yorumlandığı veya onlardan istifadeyle yeni eserler verildiği bilinmektedir. Bilhassa Tanzimat'la birlikte folklor ve halk edebiyatına, başta olumsuz da olsa yeni bir yaklaşım tarzı benimsenmiştir. Milli edebiyat akımıyla birlikte folklor ve halk edebiyatı ürünleri, modern edebiyatın ham maddesi olarak görülmeye başlamıştır. Ziya Gökalp'ın "tehzip" fikri bu yaklaşımın sistematize edilmiş halinden başka bir şey değildir. Türk halk edebiyatının önemli bir türü olan halk hikayeleri de bu şekilde değerlendirilmiş; roman, tiyatro, opera, revü ve hatta sinema eseri olarak yeniden yazılmıştır. Türkiye'de durum böyleyken hikâyenin çok sevilerek anlatıldığı Azerbaycan'da da benzer bir durum dikkati çekmektedir. Elçin'in Kerem ile Aslı hikâyesinin Azerbaycan varyantından mülhem Mahmut ile Meryem romanı da bu tür çalışmalardan biridir. "Türk edebiyatı" kavramının içine artık diğer coğrafyalardaki Türk edip ve şairlerinin de dahil edilmesi gerektiği düşüncesi ve Elçin'in de bu edebiyatın modern kısmında yer alması temennisiyle bu müşterek malzemeli eserin okuyucuya faydalı olmasını diliyoruz. Yorumlar: Bütün dünyada folklor ve halk edebiyatı ürünlerinin , modern edebiyat ve sanat eserlerinde değerlendirilmesi, yeniden yorumlanarak işlenmesi yaygın bir yöntemdir. Bizde, özellikle Ziya Gökalp'in, millî olanın halk yaratışlarında olduğu ve millî sanatın da bu yaratışlardan hareketle kurulacağı şeklindeki yol göstermelerinden sonra, edebiyatımızda gerek dil, gerekse kurgu ve malzeme olarak halk edebiyatı ürünlerine ilgi artmaya başlamıştır. Edebiyatımızda, en güzellerini Yaşar Kemal'in verdiği, bu yönelişin örnekleri vardır; ama, hiç biri, Elçin'in bu konudaki başarılarına ulaşamamıştır. Mahmut ile Meryem romanı, bildiğimiz Kerem ile Aslı hikâyesinin Azerbaycan varyantından yola çıkılarak yazılmış bir aşk hikâyesidir. Prof. Ali Duymaz'ın ifadesiyle, bu tür eserler için "Romanlaşan destan" yahut "Destanlaşan Roman" ifadelerini kullanabiliriz. Destan, Osmanlı Hakanı Yavuz Selim ile Safevi Türkmen Hanı Şah ismail'in çatışması tarihi zeminine oturtularak anlatılmıştır. Konusundan ve kaynaklarından gelen özellikleriyle de, eserin üslup güzelliği ilk dikkati çekecek yönlerindendir.