Kur'an'ın Sünni ve Şii Yorumu _{İbn Atiyye ve Tabresi Örneği}

İslâm dünyasının ana akımını temsil eden Ehl-i Sünnet, sünnetin ve ashâbın çekirdeğini oluşturduğu cemâatin izinden gitmeyi tercih etmiştir. Bu anlayış doğrultusunda, tefsîrde de sünnet, sahâbe ve tâbiûnun yorumları esas alınmış; sonrasında bunların üstüne yeni yorumlar yapılmıştır. Hz. Ali ile soyunun yönetim hakkını savunan Şîa da, tefsîrde Ehl-i Sünnet gibi Hz. Peygamber, sahabe ve tâbiûnun görüşlerini esas almıştır. Ancak Şîa imâmet inancının bir sonucu olarak imamların görüşlerini mutlak kabul etmiştir. Çünkü Şîaya göre Hz. Peygamber, vahyi bütün Müslümanlara teblîğ etmiş; tefsîrini ise, Hz. Ali aracılığıyla Ehl-i Beyt imamlarına tevdî etmiştir. Bu çalışmada amaç, öncelikle Sünnî müfessir İbn Atıyye ile Şîî müfessir Tabresîyi, metot ve yorum olarak Kurâna yaklaşımlarını; Kurânın Sünnî ve Şîî bakış açısına göre nasıl anlaşıldığını ve yorumlandığını anlamaya çalışmaktır. Bu sebeple İbn Atıyye ile Tabresînin Kurâna yaklaşımları, tefsîr metotları, ilmî ölçüler içerisinde, nesnel bir yaklaşımla ele alınmış ve onların görüşleri ve mezhebî bakış açıları yargılanmamıştır. Ayrıca yaklaşımları bugünkü anlayış doğrultusunda okunmamaya ve kendi dönemleri ve yöreleri çerçevesinde değerlendirilmeye çalışılmıştır.