Kur'an'ın Mucizevi Dili _{-Yeni Tanıklıklar-}

Kur'an dilindeki yenilik; baştan sona, dikey ve yatay, kelime dağarcığı, belagat, lafız, bağlaç, terkip, deyim, biçim, ritim, tasvir ve anlatımların tamamında kendini gostermektedir. Bu yoğunluktaki bir yeniliği insanların ortaya koyması mümkün değildir, yaklaşık bir değişimin bile gerçekleştirilmesi imkansızdır. Bu büyük yeniliğe rağmen Kur'an, Arapçanın temellerini muhafaza etmiş ve onu işiten insanlara son derece kavranabilir gelmiştir. Kur'an'ın mevcut Arapçadan farklı yeni bir dil getirmediği kesindi. Mucizeviliği tam da bu noktadadır. Kur'an Arapça olarak vahyedilmiştir ve kokleri onun temellerine uzanmaktadır. Ancak, onun benzersizliği, mevcut olan Arapçanın otesinde oluşu, onun sozcükleri, terkipleri, kalıpları, tasvirleri ve lengüistik bağlantılarının otesine geçmesindendir. Kur'an'ın mucizeviliği Arapçanın teamüllerini ve kurallarını geliştirmesi, fakat bunu onları ortadan kaldırmadan yapmasıdır. Ancak, Kur'an'ın mucizeviliği bu paradoksta ortaya çıkmaktadır: Gerçek anlamda Arapça olması ama aynı zamanda onun yeni bir dil oluşturması paradoksu. Bu mantıksız gorünebilir. Ancak mucizenin mantığı, mantığın otesine geçmesinden gelir. Mantıklı bir mucize, mucize değildir.