Klasik Anlatı Sineması

İnsanın ölümle savaş aracıdır anlatılar. Ölümü yenmek için her gece bir öykü anlatan Şehrazadın yazgısı insanlığın yazgısıdır aslında. İnsanoğlu ölümn, ölümlü olduğunun farkına vardığı andan itibaren anlatmaya başlamıştır. Hikayeci yetkisini ölümden almıştır. der Benjamin. Anlatmak, deneyimi paylaşmak bir ihtiyaçtır. Mitoslar, masallar rasyonel aklın kullanılmadığı, bilimin henüz gelişmediği dönemlerde insana dünyayı açıklarlar. Sonraki çağlarda da insanoğlu yeni araçlarla yeni anlatılar oluşturmaya devam etmiştir. Bilimler, dinler, edebiyat, tiyatro vb. alanlarda üretilen anlatılar insanoğlunun anlam oluşturma araçlarıdır.

Öykülü filmin dışında, eğitim filmleri, belgesel ya da haber filmleri gibi türleri olmasına rağmen sinema, birincil olarak öykü anlatma misyonunu üstlenmiş, kitlelerin ilgisini öyküler anlatarak çekmiştir. Sinematografik anlatım araçlarıyla bir öykü anlatmanın geçmişte ve günümüzde en popüler yöntemi olan klasik anlatı, kuralları 1910lu ve 1920li yıllar boyunca Amerikan Stüdyo sistemi tarafından Hollywoodda geliştirilen ve tüm dünyaya yayılan bir anlatım biçimidir. Bu çalışmanın amacı; klasik anlatımın ustalık seyivesine ulaştığı, 1930ların başından ve 1950lerin sonralarına dek süren bir zaman diliminde etkin olan Stüdya Döneminde yapılan klasik anlatı filmlerinin dramatik ve biçimsel yapısını incelemektir.