Kırmızı Trenim

Eskiden oyuncak bir trenim vardı, plastik rayların üstünde onun gitmesini arkadaşlar ile birlikte izlerdik. Çocukluğumda her oyuncak şarj edilebilir özellikte değildi. Bu yüzden sürekli olarak trene pil almak gerekirdi, pil biterdi oyunda biterdi. Rayların yönünü arada değiştirirdik, farklı yollar kullanırdık. İçine ufak lego adamlarımızı sokar güya yolcu yerine koyardık. Hey gidi günler o zamanlar nasıl sevinirdim. Birde öyle pırıltılı yanıp sönen bir kırmızı trenim olsun isterdim mesela. ´Ben basit bir çuf-çuf trenim Ve her zaman öyle kalacağım. Ben her zaman mavi gökyüzünün altında Hızla gitmeyi Öleceğim güne kadar Mutlu bir çuf-çuf tren olmayı istiyorum.´