Kerbela _{Kanayan Bir Yara Gönül Sızlatan Bir Facia}

Bir kere Hz. Hasan ile Hüseyin Resûlullah'ın huzurunda oynarlarken Cebrail (as) gelip Hz. Hüseyin'e işaret ederek "Yâ Muhammed! Senden sonra ümmetin senin şu oğlunu öldürecektir" demiş, bunun üzerine Resûl-i Ekrem teessüründen ağlamış ve çocuğu (Hz. Hüseyin'i) bağrına basmıştı. Sonra Cebrail (as) "Yâ Resûlallah! Yanınıza şu toprağı bırakıyorum" demiş. Resûl-i Ekrem, toprağı alıp koklamış, "bu toprakta gam, gussa, belâ kokuyor!" buyurmuş ve Ümmü Seleme'ye hitaben "ey Ümmü Seleme! Bu toprak ne zaman kana tahavvül ederse bil ki o anda bu oğlum katlolunmuştur" buyurmuş. (Sahîh-i Buhârî Muhtasarı Tecrîd-i Sarîh Tercemesi ve Şerhi, VII, 253.) Ebû Eyyûb el-Ensârî Hazretleri bir gün Resûl-i Ekrem (sav)' in huzuruna girmişti. O esnada Hz. Hasan ile Hz. Hüseyin onun yanında oynuyorlardı. Hz. Peygamber'e, "onları seviyor musun ey Allah'ın Resûlü!" diye sordu. Hz. Peygamber (sav) bu soruya şöyle cevap verdi: -Nasıl sevmem! O ikisi benim, dünyadaki reyhanlarımdır. (Zehebî, Siyeru A'lâmi'n-Nübelâ, III, 282; Suyûtî, Tarîhu'l-Hulefâ, s. 188.)