Kelebek Yutucusu

Ölüm, aşina bir yüz. Nurgül Ulu'nun hikayelerine, neredeyse dostça bir ölüm duygusu hakim. Ama sevilen birinin ya da sevilmeyen birinin ölümünden çok, ölümün, ölme olayının kendisi söz konusu. Bir amaç sanki, ya da randevu verilmiş bir ahbap. Mesele randevuya gidilip gidilmeyeceğinde değil de, nasıl gidileceğinde. Eğer günümüzün maddiyatçı dünyasının varlık nedenlerinden birinin ölüm fikrini inkar arzusu olduğu doğruysa, Nurgül Ulu o maddiyatçı dünyanın bir parçası değil demektir. Çünkü ölümü inkar gibi bir kaygısı yok, hem de hiç. Nurgül Ulu, hikayelerinin hepsinde kadınları ön plana almıyor. Ama kimi hikayesinin ufak tefek, genellikle kızıl saçlı, neşeli, enerjik, sıra dışı kadın karakterleri var. Dünyaya metelik vermemesi gerekirken o dünyanın boyunduruğunu gene de omuzlarında hisseden kadınlar. Kendi gibi "ufaklık"lar. Olsun varsın! Dünyanın boyunduruğu, ne kadar katmerli olsa da, onu dışlayarak kendi dünyasını yaratmış kahraman ufaklıkları çökertmez. Sevin Okyay