Karın Ardına Yürüyenler

Ağır, öfkeli adımların altında ezilen kar sesiyle göç başladı.
Köylerinden, her şeylerinden yavaşça uzaklaşıyorlardı. Hiçbiri,
dönüp geriye bakmak istemedi. Kurşun yüklü bir keder vardı
havada, yüreklere saplanıyordu. Tam gözden kaybolacaklarken
dönüp son bir kez bakmaktan alamadılar kendilerini. O an
bedenler çatlayacak gibiydi acıdan. Yaşlar, gözlerde daha
fazla tutunamadı. Asmin ise dönüp bakamadı. Gökyüzünün
maviliğine bakarak döktü gözyaşlarını...