Karanlık Karnaval

"...İçinin boşluğu ve önemsizliği belli olmasın diye en parlak cilayla; aynalarla sıvanmış estetik yoksunu binalar, vahşi bir çağı müjdeleyen hoyrat ve gürültülü naralarla üç beş sene içinde bitivermişlerdi yerden. Savaş tanrıları için yapılmış yaldızlı tapınaklar: Her gün milyonlarca insanın gündelik ekonomiyi döndürme kılıfı altında, farkına vararak ya da varmadan savaş tanrılarına adak kurbanlar verdiği ve kurban olduğu kof beyinlerin sarayları, plazalar! Her gün tekrarlanan aynı Pagan ayininin, ayaklarının altında posaları çıkarılması için serilen yığınların çaresizliğine aldırmadan putlara ait bir gülümsemeyle yukarıdan onları seyreden, kurulu-düzen rahipleri!..." "... Ne oldu da buraya geldim, ne oldu da bu tuzağa düştüm, ama öte yandan öylesine masum ve güzel bakıyor ki! On yıl boyunca benim başımdan geçen hiçbir şeyi yaşamadı o, hastalıkları, hayal kırıklıklarını, zorluklar, hiçbirini görmedi ki masumiyeti yitik olsun. Bebeğim benim! O gözlerinin feri nasıl da dolu, canlı, ışıl ışıl..."