Kabına Sığmayan Zerre

İlhami Batı, şiirin yıkımını anlamı bozarak görüyor. Anlam burada
katışıksız bir görüntü olmaktan çok, bir delilin, çağrışımın
toplandığı, anlamı harekete geçiren bir bozgun sarsıntısıyla okuru
ele geçiriyor. Batı, Kabına Sığmayan Zerre'de dili bozuyor, dili
yeniden inşa ediyor, okurun dikkatini şiirlere yöneltiyor. Dikkatli
okur, bu şiirlerde gizli bir dil olduğunu görecek. Kabına Sığmayan
Zerre, taşmanın ve görmenin ortak diyaloğuyla sesleniyor: asılı hali hazırda Hızır'ı
beklercesine
bazı intiharlar işlevini yitirsin
diyedir
sebep görmüşçesine bin
surat tek karışta toplanmış
sanki
belki de vakit yüzüne
çarpsın diyedir