^{İÇİMDEKİ YOLCULUK} İçimdeki Yolculuk -1-

Hayat bir oyun, bense bir oyuncuyum. yaşam bir yol ve ben bir yolcuyum. yolculuğumun başladığının farkına bile varmadım. Nereden yola çıktığımı da dize söyleyemem, çünkü bilmiyorum. Çok zamandır mı yoldayım? Muhtemelen. Ama bir an kadar kua olduğunu söyleyebilirim, yolda olduğumu ise ancak şimdi anlıyorum. İçimdeki sevgi yolu... Bir soluklanma anında artık anlatmaya ve sizlerle de yolculuğumu paylaşmaya başlıyorum. Hayatımda korkular oldukça, sevgimin derinlerde saklandığını anlamamıştım. Beni bulmaktan korkmuştum. Ben olmaktan utanmıştım. Ben olmaktan kaçmıştım. Ben buyum demekten utanmıştım. Şimdi ise tüm dünyanın önünde açıkça söylüyorum: "Ben buyum" Bunu bir anlam yüklemeden söylüyorum. Sadece kendi oluşuma izin vermek var, kendimi kabul var içimde. Tamam diyorum içimde. Ben sadece benim. Bunun ardından bu cümleler de eriyor sessizce... ve öylesi güzel. Sadece akıyorum sevgiyle. Artık düşünmüyorum bile. Kendime kendim olma izni veriyorum. Duruyorum. Senelerce kendim olmaktan dolayı hissettiğim rahatsızlık < sessizce sevgiye dönüşerek uçup gitti. Kimse duymadı. Gören de olmadı. Sadece ben içimdeki huzurla daha netleştim. İlk kez hissettim ve kendime memnuniyetle gülümseyerek söyledim: diye.