Homo Politicusun Ontolojisi

Politika belki de daha önce hiç bu kadar kötü bir imaja, negatif bir anlama sahip olmamıştır. Bir tür doğrudan demokrasi deneyimi olarak sofistlerin söz dövüşü ve onların öğrencilerinin sorumlu tutulduğu siyasal kargaşalar ile eş tutulduğu antik demokraside dahi politika, Makedonyalı İskender tarafından bağımsızlıklarına ya da Roma tarafından siyasal özerk bir birim olarak varlıklarına son verilene kadar polis çerçevesinde bir anlam ifade etmekteydi. Şimdi ise liberal demokrasilerin beşiği kabul edilen Amerika Birleşik Devletlerinden başlayarak tüm dünyada meslekten politikacıların yaptıkları yanlış, kötü, çıkarcı işlerin ve sergiledikleri itici davranışların faturası politika kavramına çıkarılmaktadır... Politikanın modern zamanlarda büründüğü temsili biçimle yetinmek, apolitik olmayı, günlük siyasetin ahlâkla ilgili sorunlar yaşamasından ötürü güven yitimine uğramasını; tırnak içinde iyi insanların siyasal partiler ve örgütlenmelerin mekanizmaları tarafından dışlanmasını gerekçe gösterenlerin haklılık payını onaylamak demektir. Oysa yurttaşların içinde hareket etmekle kalmayıp bizatihi ürettikleri politika dünyası, meslekten politikacıların ve partilerin uğraşlarını aşan bir şeydir. Politika, yurttaşların iradelerine ket vuran uhrevî ya da dünyevî aşkın, dogmatik bir ilkenin yokluğunda insanların toplumsal sorunlara çözüm aramak için kolektif olarak yürüttükleri işin adıdır. Bu işle meşgulken yurttaş olguların arkasında yatan ve kendisini olduğu gibi ifade etmeyen ilişkileri ortaya çıkarma ile olup bitene teorik bir olması gereken çerçevesinden bakma uğraşını da ihmal etmez. Böyle bir ortak dünyevî çerçevenin yokluğunda olup bitenleri değerlendirebilecek bir ölçüt olmayacak; iyi ve kötü olan hakkında yön verici değerler üretileme-yecektir...