Herşey Diğer'leşir Bana

Sensizliğin yanında ıssızlık anlamını yitirir
Kimsesizlik yokluğunu tasvirden acizdir.
Sözcükler katre katre birikirken boğazımda
Kelimat boynu bükük, çaresizdir...
Dil kelam edemezse biçare kalem ne yazsın.
SEN dile de kelimelere de can veren ab-ı hayatsın
Tabiat sarıya bürünürken hazanda
SEN eylülde doğan yek ve yegâne baharsın.
Hayran ediyor masivayı varlığının ahengi
Bilmem ki var mıdır herhangi bir âlemde dengi
Her gülüşünle binler güneş doğarken ufkumda
Kalır mı? Heyhat! Tarumar olur karanlığın serhaddi
Gönül bahçemin en nadide çiçeği sensin,
Gelincik de çiçek mi? Hepsi yerin dibine geçsin.
Çiçek demek sen demekken lügatımda
Bırak doğa mahlûkat için süslensin
İlahi bir nefha taşır rayihanı soluklarıma
Ve gece gündüz ismin sayıklanır dudaklarımda
Ben çizgi çizgi seni anlatırken satırlarıma
Sen hariç her şey diğerleşir hayatımda..