Günden Kalan izler

Bizim Köyler Şoseden denizden ırak Dargın bir çocuk gibi ovada duran Bizim köylerimizdir! Tohumlar gibi düşer Bizim köylerimiz dağlara Ardıçlar gibi büyür! Bizim köylerimiz Solmuş bir resim gibidir Eski bir yolculuktan kalan hatırda... Necati Cumalı / Huri ile Süleymandan Bilindiği gibi ardıç, güzel Anadolumuzda yetişen, kış ayları yaprağını dökmeyen, siyahımsı mor yuvarlak meyveli bir ağaç türüdür. Dalları toprakta çeliklenemeyen ardıç ağacı, mevsimi gelince tohumlarını yere döker. Ardıçkuşunun sindirim sisteminde değişime uğrayan ardıç ağacının tohumları kabuklarını açar ve dışkıyla toprağın bağrına karışan tohumlar tutar. Yeni bir ardıç ağacının doğum süreci de böylece başlamış olur. Sevgili okur... Eğitim kurumlarımızı ardıçkuşuna, çocuklarımızı da ardıç ağacının dallarıyla meyvelerine benzettim. Çocuklarımızın eğitim dönemi, ardıç ağacı meyvesinin ardıçkuşunun midesinde geçirdiği dinlenme süreciydi benim için. Okulu olmayan bir Anadolu köyünde bir ardıç ağacının tohumu olarak yeşerdim. Olanaksızlıklar ve yokluklar içinde köyümden uzak, bir ardıçkuşunun bünyesinde akla hayale gelmeyecek zor şartlar altında eğitim ve öğrenim gördüm. İnancım, olanaksız çocuklara kendimce el vermek, yol göstermek ve bir kapı açmak. Onlara bir okul yaptırarak eğitimlerinin gönüllüsü oldum. İnancım, her ardıç ağacı dalının, meyvesinin sevgiyle açmasıdır. Çünkü, ardıç ağacının gelişimi, büyümesi çocuklar gibi zordur. Emek vermek gerek çocuklara. Sevgili okur... Dünyanın farklı coğrafyalarından çektiğim fotoğraflara özdeş metinlerin birleştirilmesiyle oluşturulan ve sizlere sunulan bu kitabın geliri, çocuklarımızın eğitim ve öğretimi için kullanılacaktır. Beğenip destekleyeceğinize inancım sonsuzdur. ÇocuklarAteşböceklerimiz. Karanlıklarımızdaki küçük noktalar, gökyüzünün yıldızları Çocuklar Çiçeklerimiz. Çorak topraklarımızın, dağlarımızın bin bir rengi