Gül Kurusu Akşamlar

Çölün kumunun kımıl kımıl edişi rüzgarın gücüne boyun eğişinden değil, mecnun duyarlığından; nergisin boyun büküşü kurumuşluğuna değil güneşin sert bakışına kırılgan oluşundan, dağın karından vazgeçişi yükünün ağırlığından değil, ovanın çatlamışlığına dayanamamasındandır. Bozkır insanının sert yapısının altında nazeninlik kıvamı vardır. Ahmet Üresin nasıl da duyarlı ülkesinin her sorununa boyun bükmeme adına şiire bulaşır, şiir içer, sarhoş olur, sevdalanır. Gül Kurusu Akşamlarında gezidedir, erken ölümlere yenilmiş genç kızların cenazesindedir, memleketinin her güzel toprağındadır, mahpus damlarında haksızca yatan insanların ranzasına dayanmış onların türküsünü söylemektedir. Ülkesini karanlığa sürükleyenlere duvar olmuştur, savaşmayı göze alacak kadar dik duruşlardadır. Kurşun ağırlığıyla memleket sevdalısıdır. Öğreten öğretmen olmadığını, eğiten insan olduğunu gördüm körpe beyinlere Şiir çeşmesinden bana da bir tas sunmuştur hemşehrisi Aşık Ömer gibi
Yolun açık olsun şiir adamı Bir halk ozanı sevdasıyla kanatlan dostum. Sevgimle
Barış Erdoğan