Göründüğü Gibi Değil

Esra Odman dergilerde öykülerini okuduğum, önemsediğim bir öykücüydü. Farklıydı. İçtendi. Özgüveni olduğunu vurguluyordu yazdıkları. İlk öykü kitabı Gölgesi Bedenimi bu duyarlıklar içinde okumuştum. Esra Odman ikinci yapıtı Göründüğü Gibi Değilde olgun, donanımlı, yaşadığı çağın sorumluluğunu kavrayan, yazdıklarının ayırdında bir öykücü kimliğiyle karşımıza çıkıyor. Dili, anlatımı, seçtiği konuları, görselliği yaratmasındaki becerisiyle öykülerinin içinde zevkli bir yolculuğa çıkabiliyor insan. Sözcüklerini özenle seçiyor. Bedenin gücü, ağırlığı, devingenliği duygularının gücüyle buluşuyor. Beden, öykülerini kavrayan, somutlayan, varsıllaştıran bir izleğe dönüştürüyor sanki. Ben Esra Odmanın öykülerini beğeniyle, yorulmadan, sıkılmadan, kopmadan okudum. Çünkü Omdan öykülerinde durağan, silik, soluk anlatımlardan kaçıyor; daha renkli, daha doğal, daha kalıplar dışında atak anlatımları deniyor. Değerli yazar Mehmet Gülerin Gölgesi Bedenim için yazdığı değerlendirmesinde ne denli haklı olduğunu kavrıyorum: Türk öykücülüğünün Esra Odmanla önemli bir yazar kazandığını düşünüyorum. Bu konudaki zarımı onun için atıyorum; zamanın umudumu ve beklentilerimi boşa çıkarmayacağını düşünerek Hadi bakalım Esra kalemine kuvvet, öykülerine bereket, şiirli diline devam et Oğuz TÜMBAŞ