Gitmez Sandım Gitti _{Aşka İnanmayanlara Seni Anlattım En Sonunda Herkes İnandı Fakat Ben Sana Kandığımla Kaldım.}

"Beni mutlu etmiyorsun demiştim ona." Ve aklında ilk beliren şey benden uzaklaşıp yollarımızı ayırmak oldu. Fakat bilmiyordu ayrılan her iki yolunda bize çıktığını.. "Ben onunla hiç olmadığım kadar mutsuz ve hiç olmadığım kadar mutlu olmuştum." Aslında demek istediğimi anlamamıştı. Bir an da darmaduman olmuştuk. Oysa ki ona defalarca gitmek istedim. Artık beni sevmediğini beni düşünmediğini hissetmeme rağmen bir daha denemek istedim. Her sabah doğan Güneş le beraber yeni bir umutla başladığım günü onunla bitirmek için uyanmıştım. Fakat her defasında daha fazla özlemle çıktığım yoldan büyük bir hüsranla geri döndüm. Çünkü o artık benim bıraktığım yerde değildi. Elimi uzatsam ulaşabilir miydim ? Bir kez daha kalbine dokunup yüreğinde yer edinebilir miydim ? Beni öyle bir enkazın içinde bırakmıştı ki .. Bu soruların hiçbirine cevap bulamamıştım.
Peki ya şimdi ne yapmalıydım ?