Frankfurt Okulu

Alman toplumsal teorisinde yer alan Frankfurt Okulu son iki-üç kuşağın sosyolojisi üzerinde hatırı sayılır bir etki bırakmıştır. Köken olarak, Almanya'da, Weinmar Cumhuriyeti'nin ilk yıllarında, Marksist teori çalışmaları için kurulan bir merkez olon Okul'un önde gelen düşünürlerinin yapıtları, Horkheimer'ın 1930'lardaki ilk yazılarından Habermas'ın çok yakın zamandaki çalışmalarına kadar Batı Marksizmi'yle her zaman belli belirsiz bir ilişkisi olmuştur. Bir çok Frankfurtçu düşünür tarafından Marksist kavramların biraz paradoksal bir şekilde reddedilmesine rağmen, Okul, 1960'ların sonlarında yerini alan Marksist sosyolojinin rönesansında özellikle bir araç işlevi görmüştür. Eğer Frankfurt Okulu veya yaygın vasfıyla "eleş-tirel teori' 1960'lardan beri Marksizm'den büs-bütün ayrı bir toplumsal kuram biçimi olarak görünecekse, bu kısmen, eleştirel kuramın yaygın felsefi gidişine karşı kendilerini formüle etmiş Marksçı kuramın yapısalcı ve tarihsel kavramlarına dönüş yüzündendir. Bu süreç, Bottomore'un elinizde tuttuğunuz bu usta işi kitabında gösterdiği gibi, daha genç eleştirel kuramcılar, örneğin Habermas gibi, çalışmalarını açıkça felsefe ve sosyoloji arasında konumlandıracaklar için artan bir eğilim yaratmıştır. Frankfurt Okulu'nun geniş teorik ilgileri ve yöne-limleri, Bottomore tarafından 'eleştirel kurama' bir giriş niteliği taşıyan bu kitapta ana hatlarıyla ve-rilmektedir. Bottomore Frankfurt Okulu'nun yükselişi ve çökü-şünün temel özelliklerinin etkili bir özetini bu kitapta bizlere sunmaktadır. Kitap 'eleştirel kura-mın' esas savunucularının -Horkheimer, Adorno, Marcuse ve Habermas'ın- katkılarının eleştirel bir değerlendirmesidir ve sonuçları itibariyle bazı bakımlardan tartışmalı olacaktır.