Ey Ruh(um) Geldinse Masaya Vur

"...Zaten ruh, geçmişe gömülen, yüze göze sürülen eski tip bir "esanstı", herhalde nostaljik malzemeydi. Hesabımıza kitabımıza gelseydi, hiç kuşkusuz yenilmez içilmez, diğer azalarımıza olduğu gibi -meselâ kalp- tez elden ona da fiyat biçilirdi. Bazen ruh cisimleşir, vitrine konur veya Bit Pazarı´nda satılırdı. Can çıkmazdı da, ruh çıkardı. Bilim masalarında, beden yarıldı içine bakıldı. Ruhun olmadığına karar kılındı. Üstelik haspa, zannedildiğinin aksine pek hafif gramajlıydı. O da çarnaçar "ruhlaştı". Fakat artık ruhumuz da çağrılmaz oldu, "itibarsızlaştı"..Medyum masalarında mahpuslaştı. "Gönül evine", dünya evine bir türlü giremedi. Araflarda takılı kaldı. Mesaj, Melek Cebrail´in boynunda asılı kaldı. Şeytan aldı da, Tamu´ya kaçtı. Ah! benim "yoksul yosma ruhum" değerin kaçtı'" Hüzeyme Yeşim Koçak, yeni deneme kitabında, kaybedilen değerlerle beraber, "kayıp ruhun" peşine düşüyor.