Evrenin Hikayesi _{Tanrı'nın Ağzından}

Evrenin ve insanlığın akıl almaz serüvenini, yaratılışın ilk anından başlayarak, Yaratıcı´nın kendisinden dinlediğinizi hayal edin. İşte Franco Ferrucci bunu yapmış ve ortaya büyüleyici bri roman çıkmış... Ferucci´nin şefkatli ve unutkan Tanrısı, evrenin muazzam boşluğunda yapayalnız bulduğu anda başlayan bir yazgıyı, bütün iniş çıkışlarıyla birlikte, unutulmaz bir hikayeye dönüştürüyor. Bir bakıma herkesin, her canlının, bütün yeryüzünün hikayesi bu... Evrenin Hikayesi her şeyden önce bir yalnızlık destanı; çünkü yalnızlıkların en katlanılmaz olanını, Tanrı´nın mutlak ve aşılmaz yalnızlığını anlatıyor. Bu kahredici yalnızlıktan bir çıkış yolu arayan Tanrı sonunda yerküreya hayat verir, "evrenin doğurduğu umut çiçeği"ne... Yaratıcısının tutkuyla sevdalandığı bu yeşil ve mavi gezegenin, aynı zamanda dizginlenemezbit yıkım enerjisiyle dolu olduğu çok geçmeden anlaşılacaktır: Söz dinlemez yerküre, yaratıcısının şaşkın bakışları alında kendi yoluna gider. İnsanoğlu doğduğu zaman, Tanrı´nın umutları bir kere daha canlanır: "Zulüm" ve "vahşetli" yeryüzünden silmesiyle yardım edecek belki de odur!... Bundan sonrası ne yazık ki bir hüsran hikayesidir. En sevdiği varlığıyla Tanrı arasındaki ilişki, hüzün ve hayal kırıklığıyla gölgelenmeye mahkumdur, hem de sonsuza kadar. İnsanlığın etkili çoğnluğu, Tanrı´nın "sevgi" ve "iyilik" dolu bir dünya özleminin gerektirdiği sorumlulukları üstlenmenin sıkıntısına girmeyecek, "zulüm" ve "vahşet" üretmeye devam edecektir. Üstelik Tanrı´nın başka hiçbir yaratığına vermediği "aşk" yetisine rağmen... Böylece binlerce yıllık arayış sonuçsuz kalacak, "kötülüğün" ve "acının" kaynağı bulunmayacak, "bilgi" ve "güzelliğin" hüküm sürdüğü bir dünya yaratılamayacaktır... Tanrı´yla kişisel ilişkiniz ne olursa olsun, iyiliğe ve geleceğe gizli gizli inanmak isteyenlerdenseniz, bu hazin hikayenin aklınızda ve yüreğinizde derin bir iz bırakacağına hiç kuşku yok. Bu hikaye, kendi sorumsuzluklarımızın hikayesi çünkü...