Evina Tajdin Delal E

TANITIM YAZISI

Bi vî awayî axa qedîm bûbû şahihê malwêraniyek din. Wan kişandibû hembêza xwe bi

keç û xortên ciwan re wekî kulîlkên jiyanê ku di nav tehtan de dibişkivî. Di rengê bihara

heyva Nîsanê, bi geşbûna axa cemidî. Di her bihostek erdê tê de bi cudayek din êş zîl didan bi

tav avêtina fecra sibehê re. Hîn wê gelekên din li benda dora xwe bimana di şevên bêdeng de

ku zilma dagirkerî serdest dibû. Dê dayik zarokên xwe yên di dergûşan de bilorandana.

Çîroka bav û kalan bixwendana di guhên wan de ji bo ku yên xirab nebînin. Di xewa mirinê

de radizandin ew zarokên sêwî ku sibehên wan ne diyar. Heta ku xwe bigihandana deriyek

azadbûnê dê gelek bitehmandina ji vê heyata dilşewat. Pey re jî dê dehfikek din li pêşiya wan

bihata danîn. Her pêlikek jiyanê dê wan hîn pirtir têkira nava rewşek xetere...

Navek din ê jiyanê mirin bû; li Mezopotamyayê!.. Axx!.. Tu çiqas bi qedr î!.. Ma qey

hiştin ku, tu gelek din jê re derguşvaniyê bike!...