Duvarlarda Gözlerim Üşüyor

Dolunay Bakışlı Kadın Donuk bakışından ağır değil gece uzanırken varlığına yok olur yalnızlığım kokuların kameriyesinde kutlu güzelliği gördüğüm bir çiçektir açar sesizliğince acının eğitmini almış düşüncenin duyarlılığıyla deneyimin davranışlara yansıyan o ince birleşimi her eylemi eşsiz kılan en iyi zamanlama değirmi bir aynada iki yıldız çekimi renklerin raksı başlar kaosunda karanlığın ezgili bir esriklikte mayalanır mutluluk geniş ışıklarla sevişen gözlerin büyük aşkıyla büyülü sonsuzluk