Dündeki Yarınlar

Ne zaman kırklı yıllardan söz edilse iki pencere arasında bulurum kendimi. Birinci pencereden açlık, yoksulluk, ölüm ve gözyaşları, kısacası savaş görünür. İkinci penceredense, savaşın acı, kirli ve karanlık yüzüne inat aydınlık, ışıklı ışıltılı günler görünür. İsmet Paşa görünür, aklı ile dünyaya kafa tutan. Hasan Ali Yücel görünür bir elinde kitap, bir elinde meşale. İsmail Hakkı Tonguç görünür ayağında golf pantolon, bir elinde kalem birinde kazma ve yüreğinde vatan sevgisi, "Baba" sevgisi. Ve başlı başına bir devrim olan Köy Enstitüleri görünür. İlköğretim seferberliği görünür, Halkevleri görünür. Ve bir afiş görünür köy kahvelerinde "İlköğretim Davası İnsan Olmak Millet Olmak Davasıdır" Altındaki imza İsmet İnönü... Ve Eğitmenler görünür ayağında çarık, başında kasket ellerinde mum, arkalarında ayağı yalın köy çocukları. Onlar mum ışığında çıktılar yola, sonra güneşi verdiler ellerine köy çocuklarının...